HÜZÜN GÜNLERİ

Hani söz vermiştik Âlem-i Ervah’ta
“Bela” demiştik “Elestü bi rabbikum” sualine
Yaratıcı,yegane rızık verici ve kanun koyucu olarak Allah’tan başka ilah
Önder olarakda Onun Rasulunden başkasını tanımayacaktık
Hani söz vermiştik Erkam’ın evinde
Hangi şart ve ortamda olursa olsun İlây’ı kelimetullah misyonunu yürütecek
Musibetlerden yılmayacak,bir tehditten korkmayacak
Gerekirse ölümlerin en güzeline talib olacaktık
Hani söz vermmiştik Akabe tepesinde
Kendimizi ve ailemizi koruduğumuz gibi
Kanımızla,malımızla ve canımızla koruyacaktık Rasulullah’ı
Hani söz vermiştik Akabe tepesinde
Doğru olan herşeyde Rasul’e itaat edecektik
Rabbani davayı elden ele,gönülden gönüle
Balçıkla sıvanmayan hakikat güneşini
Cihadsız ve şehadetsiz bırakarak lekelemeyecektik
Hani söz vermiştik Medine’de
Hani söz vermiştik dünya kardeşliğinin en güzel teşekkül etmeye başladığı Medine’de, kıyamete kadar tüm müslümanlar kardeş olacaktı
Ve bizler “Muhakkak ki,bütün mü’minler kardeştir” ferman-ı ilahisine gönülden bağlanacak
Vücudun azaları gibi hepimizin derdiyle dertlenip sevinçlerimize ortak olacak
Komşusu aç iken tok yatan bizden değil düsturuna
Evrensel komşuluk bildirisin
Kardeşliğin en alt eşiği olarak bakacaktık
Hani söz vermiştik Rıdvan’da;başımızı tutamayan ellerimizi kökünden kurutacaktık
Nemlenmemiş bir gözü,yaralanmamış,çile çekmemiş bir bedeni Mevlâ’ya sunmayacaktık
Mücadelesiz ve vuslata özlemsiz geçen bir günü yaşanmamış kabul edip
Doğarken nişanlandığımız ölümle cihad masasında şehadet gömleğini giyerek nikahlanacağımız günün hasretiyle yanıp tutuşacaktık
Hani söz vermiştik ayaklarımızı vura vura Mekke’ye girerken
Dinime namusuma göz diken zalimler tekrar işbaşına gelirse
Mukaddes beldelere ebreheler tekrar saldırırsa,biz de kanatlanıp uçacak
Mevlâmızın ebabil kuiları olmaya talib olacaktık
Hani söz vermiştik Veda Haccında Rasulullah’a
Cahiliyye adetlerini bir daha diriltmemek üzere kökünden kurutacaktık
Miras bırakılan emanetlere sımsıkı sarılacak,Ahkam-ı Kur’aniyyeyi dünyaya hakim kılacaktık
Ahde vefa gösteremedik Allah’ım
Zihinlerde ki hatırasını çoktan silmiştik
Şehadet mi?
Çok uzaktı bizden,tanımıyorduk onu,sözlüklerimizden bile çıkarmıştık
Çile çekmeye yanaşmadık
Öyle eğildik öyle eğildik ki;doğrulacak ne bir belimiz,kaldıracak ne bir başımız kaldı
Utanıyoruz Allah’ım
Nemlenmemiş bir gözle,yara almamış bir bedenle huzuruna varmaya utanıyoruz
Ahde vefa gösteremedik Allah’ım
Bunu biliyoruz....Ama şunu da biliyoruz ki
Rahmet deryanda ufacık bir damlayız
Yüzümüz yerde ama
Affet Allah’ım!...Affet Allah’ım