VE KAPI CALMAZ
Kapi
calar..
Sabahin erken saatlerinde..Acarsiniz.Sutcunuzdur
gelen.Sutcunun litreliginden kabiniza dokulen beyazlikta sabahin
guzelligine kavusursunuz.
Gozunuzde piril piril bir sabah kahvaltisi
canlanir.Icinizden "Bugun kahvaltiyi bahjcede yapalim " diye
gecirirsiniz..
Kapi
calar...
Gelen postacidir.Kucaginda buyukce bir paket.Uzattigi kagida
imza atarsiniz.Daha onceden ismarladiginiz kitaplara kavusmanin
sevincini yasarsiniz.Zaten tatilde oldugunuzdan bu kitaplara cok
ihtiyaciniz vardir.
"Artik canim sIkIlmayacak " deyip
keyiflenirsiniz.en cok merak ettiginizi alip sezlonga uzanirsiniz..
Zil calar..
Kapiya kosarsiniz.
Yillardir gormediginiz bir dost
gelmistir.Sevinirsiniz.Sohbetleriniz saatler boyu hatta gunlerce
surer."Yasamak ne guzel "dersiniz icinizden.Hele boyle dostlar varken..
Kapi
calar..
Durbunden bakarsiniz.Kimseyi goremezsiniz.Donup yeniden
koltuga gomulursunuz.Bir daha calar.Bakarsiniz,yine kimse yok,Tam o
sirada bir daha calinca kapiyi acarsiniz.Komsunuzun oglu.elindeki
sopayla zile uzanmakta.Meger tuzlari bitmis.Yceriden tuz getirirken
kendi kendinize soylenirsiniz."Elbette goremem.Keratanin boyu bir
metre.."
Bu kucuk hadise neselendiverir ortaligi.Hatta kosup
haniminiza anlatirsiniz.
Kapi calar...
Dusup bayilacak kadar sasirirsiniz.Askerdeki oglunuz haber
vermeden izne cikmistir."Oglum benim.." diye hasretle kucaklarken
gozyaslariniz zaptedemezsiniz.Mutlulugunuz oglunuzun izni kadar uzar....
Kapinin her calisinda
sanki mutluluga kosmaktasiniz.Huzur tuter gozlerinizden.Her sessizlikte
kulaklariniz zil sesi arar...
"Ve kapi
calmaz.."
En buyuk misafir gelir..
Adeta kapiyi
kirmistir.Alip gider sizi,sasirirsiniz."Niye haber vermedi?" diye
icinizden gecirirken "Dogdugundan beri zile basmaktayim" der.Bir seyler
soylemek istersiniz o an.
Ama o andan sonra diliniz
donmez.
Olum sessiz sedasiz gelivermistir...